به عنوان ورزش در فضای باز ، لباس های کاربردی و تجهیزات با کارایی بالا به تکامل خود ادامه می دهند ، پارچه فناوری ضد آب به تدریج در حال تبدیل شدن به کانون توسعه صنعت است. این که آیا این ژاکت ، کت و شلوار اسکی ، تجهیزات نظامی ، چادرها و سایر محصولات است ، تعادل بین ضد آب ، قابلیت تنفس و راحتی به شاخص اصلی اندازه گیری سطح فنی پارچه ها تبدیل شده است.
1. پارچه فناوری ضد آب چیست؟
پارچه فناوری ضد آب یک ماده با کارایی بالا است که از وسایل فیزیکی یا شیمیایی استفاده می کند تا پارچه بتواند توانایی مسدود کردن نفوذ آب را داشته باشد. هدف آن نه تنها جلوگیری از ورود قطرات آب بلکه برای خشک و راحت نگه داشتن پوشنده است. این نوع پارچه به طور گسترده ای در ورزش در فضای باز ، رفت و آمد شهری ، حفاظت از صنعتی ، تجهیزات پزشکی ، تجهیزات نظامی و پلیس و سایر سناریوها مورد استفاده قرار می گیرد.
2. ضد آب ≠ ضد آب: طبقه بندی قابلیت های محافظت از پارچه
در کاربردهای عملی ، افراد غالباً "ضد آب" و "آب ضد آب" را اشتباه می گیرند ، اما از دیدگاه عملکردی ، تفاوت اساسی بین این دو وجود دارد:
مأمور آب: سطح پارچه با دفع آب تصفیه می شود و قطرات آب قطرات آب را تشکیل می دهند و به پایین می چرخند ، اما ممکن است در شرایط طولانی مدت یا فشار زیاد نفوذ کنند.
ضد آب: این پارچه با یک کامپوزیت یا روکش درمان می شود که می تواند به طور موثری از عبور آب جلوگیری کند ، از مقاومت در برابر فشار آب بالا برخوردار است و اغلب در محیط های شدید آب و هوایی مورد استفاده قرار می گیرد.
عملکرد ضد آب معمولاً توسط سر هیدرواستاتیک ، در MMH₂O اندازه گیری می شود. استانداردهای کلی به شرح زیر است:
| درجه ضد آب | مقدار فشار هیدرواستاتیک | نمونه های سناریوی برنامه |
| 0 ~ 800 میلی متر | ضد آب ضعیف | حفاظت روزمره چلپ چلوپ |
| 800 ~ 3000 میلی متر | ضد آب متوسط | لباس کوهنوردی و پیاده روی |
| > 3000 میلی متر | ضد آب قوی | لباس های اسکی ، تجهیزات نظامی |
iii فناوری ضد آب جریان اصلی و تجزیه و تحلیل ساختاری
1. پارچه های ساختار کامپوزیت چند لایه
معمولاً در کاپشن های سطح بالا ، "ساختار سه لایه" (3 لایه) یا "ساختار دو لایه دو و نیم" (2.5 لایه) مشاهده می شود:
لایه بیرونی: معمولاً پارچه نایلون یا پلی استر ، هم با استحکام و هم دفع آب.
غشای ضد آب (غشای): لایه ضد آب هسته ، ساخته شده از PTFE ، PU ، TPU و سایر مواد.
لایه پوشش: دوام را تقویت می کند و پوشیدن راحتی را بهبود می بخشد.
2. فناوری پوشش ضد آب نانو
از ذرات نانو برای ایجاد یک پوشش متراکم بر روی سطح فیبر استفاده می شود و باعث می شود نفوذ آب غیرممکن شود اما اجازه می دهد گاز آزادانه از آن عبور کند. این فناوری به ویژه برای پارچه های سبک وزن مناسب است ، این مزیت را دارد که بر نرمی پارچه اصلی تأثیر نمی گذارد و به طور گسترده در زمینه اوقات فراغت و مد استفاده می شود.
3 روکش بدون PFC
با پیشرفت مقررات زیست محیطی ، عوامل سنتی ضد آب حاوی فلوئور (مانند C8 و C6) به تدریج از بین می روند و فناوری بدون PFC پدیدار شده است. اگرچه از نظر دوام کمی پایین تر است ، اما بیشتر با جهت توسعه پایدار سبز مطابقت دارد و از طرف بازار اروپا بسیار مورد ستایش قرار می گیرد.
IV روندهای توسعه آینده: حفاظت از محیط زیست ، هوش و ادغام عملکردی
با به روزرسانی مصرف ، نوآوری پارچه های فناوری ضد آب در جهت های زیر در حال توسعه است:
مواد سازگار با محیط زیست و پایدار
استفاده از پلی استر تجدید پذیر (RPET) ، غشاهای TPU مبتنی بر زیستی و عوامل ضد آب مبتنی بر گیاه برای کاهش بار در محیط زیست ضمن حفظ عملکرد ، مسیری است که در آن تولید کنندگان عمده پارچه به طور فعال سرمایه گذاری می کنند.
تابع کنترل هوشمند
از طریق ترکیبی از الیاف رسانا و روکش های القایی ، توسعه کنترل دما هوشمند ، تغییر رنگ ضد آب و سایر کارکردها به پارچه ها اجازه می دهد تا نه تنها از حفاظت فیزیکی برخوردار باشند ، بلکه قابلیت های تعاملی را نیز برای سازگاری با طیف وسیع تری از تغییرات محیطی دارند.
ادغام چند منظوره
به عنوان مثال ، تحقق کارکردهای متعدد مانند "ضد باکتریایی محافظت در برابر بادی ضد باد" بر روی یک قطعه پارچه برای سازگاری با سناریوهای کاربردی کامپوزیت ، روند جدیدی در تقاضای فعلی بازار است.
به عنوان یک بخش فناوری اصلی در منسوجات کاربردی ، پارچه های فناوری ضد آب نه تنها توسعه صنایعی مانند تجهیزات در فضای باز ، مد شهری و حفاظت از صنعتی را ارتقا می بخشند ، بلکه به محوریت میدان های متقابل مانند تولید سبز ، فناوری هوشمند و نوآوری در مواد نیز می شوند. رقابت آینده نه تنها در شاخص های عملکرد خود پارچه بلکه در پایداری ، ادغام سیستم و تجربه مصرف کننده در پشت این فناوری نیز نهفته است. $ $
